Buy Pampers, save a life!

Je kent ze wel, al die mooie vrouwen in magazines en billboards. Gelukkig weten wij wel dat het niet allemaal echt is, er wordt gebruikt gemaakt van beeldmanipulatie. Beeldmanipulatie is het wijzigen, verwijderen of toevoegen van afzonderlijke beeldelementen in een bepaalde afbeelding. Maar framing wordt niet alleen bij stilstaande beelden gebruikt, dit kun je ook audiovisueel toepassen. In deze blog ga ik mij hierin verdiepen.

Framing is in de communicatie erg belangrijk, het is namelijk een goed middel om te overtuigen. Door de juiste frames en woorden te gebruiken is de argumentatie overtuigender. Framing kun je ook wel zien als een fotolijstje. Je ziet wat er binnen het kader zit en daar geef jij je eigen interpretatie aan. Maar je ziet niet wat eromheen zit. Als jij een man weg ziet rennen met een kindje, zul je misschien denken dat het kindje ontvoert wordt. Maar als jij niet ziet dat hij wegrent van een brandend gebouw, zul jij je niet gauw bedenken dat hij het kindje juist red.

Framing wordt veel gebruikt om producten te verkopen. Zo ook Pampers. Bekijk eens de volgende reclame:

 

Er wordt gezegd dat 1 pak gelijk staat tot 1 levensreddend vaccin. Geweldig. Laten we allemaal een pak Pampers kopen, zo redden we allemaal een leven. Maar zo zit het niet in elkaar. Pampers gebruikt hier framing erg goed om ons te overtuigen. Uit onderzoek van “de Keuringsdienst van Waarde” is gebleken dat je geen leven kan redden met 1 pak Pampers. Er gaat namelijk per pak, wat zo’n 8 euro kost, 5 cent naar UNICEF. Dit staat inderdaad gelijk aan 1 vaccin. Maar wat zij niet vertellen, is dat je 3 vaccins nodig hebt om volledig beschermt te zijn tegen Tetanus. Ook hebben zij geen rekening gehouden met het vervoer van de vaccins. Uitgerekend kost het in totaal ongeveer €1,35 om een vrouw 3 vaccins te geven, en dus haar leven en die van de baby te redden. Dit zijn 27 pakken meer dan Pampers aangeeft. Voor degene die geïnteresseerd zijn, het onderzoek van “de Keuringsdienst van Waarde” in het volgende filmpje:

http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2012/afleveringen/07-06-2012

(22:41 Pampers geeft eigenlijk toe dat 1 pak pampers niet genoeg is om een leven te redden.)

Ik denk dat het belangrijk voor ons is om goed na te denken over reclames zoals die van Pampers, en niet zomaar aan te nemen wat ons voorgeschoteld wordt. Ik ben benieuwd of jullie zelf ook voorbeelden hebben van zulke reclames?

Izabella Groot
JDE-D04

Bronnen:
Beeldmanipulatie, Geraadpleegd op 08-12-13, via,

Beeldmanipulatie

Theorie, Geraadpleegd op 08-12-13, via,
http://www.nieuwsmonitor.net/p/6/Theorie

Pampers, Geraadpleegd op 08-12-13, via,
http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2012/afleveringen/07-06-2012

Framing

Bij framing in film hebben we het vaak over het ‘frame’ of ‘kader’ van een shot in de film. We kennen verschillende shots, zoals een wijd shot en een close-up. De verschillende framing kan worden gebruikt om een aspect van het verhaal te verduidelijken of versterken. In deze blogpost wil ik in gaan op de functies die een frame kan hebben.

Met een wijd shot kan men laten zien waar de scene plaatsvindt. Het geeft een totaalbeeld van de locatie en situatie, zodat de kijker hier een juist idee van heeft. Ook geeft het ruimte voor beweging van de karakters zonder in beweging te filmen.

Een medium shot brengt een karakter duidelijker in beeld, maar laat wel ruimte over om eventuele beweging te laten zien. Medium shots kunnen bijvoorbeeld laten zien waar iemand mee bezig is, of dat een karakter heftige handgebaren gebruikt tijdens een dialoog. Uitstraling en emotie zijn in een medium shot al beter zichtbaar dan in een wijd shot.

Met een close-up kan weergave van emotie nog verder uitvergroot worden. De kijker kan zich wellicht meer inleven in het karakter omdat gezichtsuitdrukkingen duidelijker zichtbaar zijn. Close-ups kunnen ook gebruikt worden om belangrijke details in de film uit te lichten, bijvoorbeeld clues in een detective die later in de film terug komen.

Een shot in één frame brengen het verhaal vaak niet volledig over, de combinatie van shots maken de film dynamisch en zorgen ervoor dat de interesse van de kijker blijft. Daarom wordt er vaak veel gebruik gemaakt van verschillende cuts. In een wijd shot wordt bijvoorbeeld een cut gemaakt naar een close-up, waardoor context en emotie in korte tijd duidelijk kunnen worden bij de kijker.

Framing betekent meer dan alleen het gebruik van frames in film en kan ook te maken hebben met het kaderen van een verhaal omwille van een bepaald doel. Bijvoorbeeld in reclame, zien dingen er vaak mooier uit dan ze in je eigen huiskamer zullen zijn. Over framing wordt dus goed nagedacht. Niet alleen beeld is hierin belangrijk, ook (gesproken) tekst kan worden ‘geframed’, bijvoorbeeld door een bepaalde taal of bepaald accent te gebruiken. Mijn 330 woorden zijn op, maar hier vinden jullie nog een voorbeeld van framing in reclame: http://www.communicatieonline.nl/opinie/plofkip-knap-staaltje-framing.

Short film commercials van Nike

Je hebt short films en je hebt commercials. Maar wat gebeurt er als je deze twee dingen samenvoegt? Heb je dan een short film commercial? Je ziet het steeds vaker dat grote bedrijven niet genoeg hebben aan een kleine tv commercial. Ze hebben een grote boodschap willen vaak meer vertellen. Één van die grote bedrijven die hier goed gebruik van maakt is Nike. Maar hoe doen ze dat? En waar ligt hun grote kracht?

Een goed voorbeeld is de short film die bekend staat bij de campagne: “Write The Future” Deze campagne lanceerde in het jaar 2010 voor het wereldkampioenschap voetbal. Hollywood regisseur Alejandro G Joarritu maakte van deze video iets heel moois. De boodschap achter de video is dat wanneer je iets wilt bereiken in het leven, dat je er moet voor gaan. Elke beslissing heeft gevolgen op je leven en dat kan in een split second bepaald worden. De video werd veel besproken en was ook iets nieuws. Mensen vonden het prachtig. Maar wat was nou het commerciële gedeelte achter dit verhaal? Ook dan spelen er diverse aspecten mee. De spelers die de nieuwste shirts en schoenen dragen werden voor het eerst in deze commercial laten zien. Daarnaast staat het WK hier centraal, wat natuurlijk ook één grote commercieel evenement is. Dus zonder dat wij het door hebben delen wij het verhaal van Nike met iedereen en maken wij dus eigenlijk reclame voor dit gigantische merk.

Een recent voorbeeld van Nike: “England Matters” pakt een heel andere manier van short films aan. Ze vertellen in deze video’s een verhaal op een documentaire achtige manier. De korte film is gemaakt voor de massa en Nike heeft deze films speciaal voor de voetbal fanaten gemaakt. Ook hier speelt inspiratie, motivatie en het proces een zeer belangrijke rol. Het toestaan van een kijkje binnen in is precies wat een goede short film doet. Er wordt duidelijk gebruikt gemaakt van de trend om reclame in deze vorm te doen.

Wat Nike heel goed doet is dat er wordt ingespeeld op de emoties van het publiek. Ze vertellen een verhaal van een held. Een held die het moet opnemen tegen een grote vijand en een grote strijd moet aangaan. Het grote kwaad dat veel krachtiger is dan de held, waarin tegen alle verwachtingen in de held de strijd toch wint. Dit kan je bij Nike vertalen naar jezelf. Jij bent in hun verhaal de held. En de vijand is onze luie kant. Elke ochtend als het alarm afgaat en het is nog donker begint het gevecht opnieuw. Als we ervoor kiezen hoelang we lopen gaat de strijd verder. Hierop speelt Nike erg goed in en maakt goed gebruik van emotionele marketing en wilt hun klanten hiermee inspireren. Wij zijn allemaal de held van ons eigen verhaal. Deze marketing techniek inspireert en creëerde een heel tijdloze klantenbinding.

Maar is dit wel een effectieve manier? Heel veel van deze video’s zijn niet zomaar leuke films om naar te kijken, maar werken ook heel inspirerend. Nike probeert altijd de authenticiteit naar boven te brengen. Verschillende manieren van short films worden gebruikt en omdat deze films elke keer weer zo uniek en verassend zijn, wordt het publiek daarvan ook enthousiast. Video’s worden massaal bekeken en gedeeld, wat zorgt voor een virale hit op het web. Een zeer groot publiek wordt bereikt met een hele duidelijke boodschap. Je ziet hierdoor dat internet marketing erg belangrijk is/wordt en we nu in een tijd leven waar die overgang van print naar digitaal steeds groter wordt.

Bronnen

Web
602communications.com, Geraadpleegd op 04-12-13, via,
http://602communications.com/2013/02/nike-brand-strategy-emotional-branding-using-the-story-of-heroism/

Marketingfacts.nl, Geraadpleegd op 04-12-13, via,

WK-commercial van Nike: Write the future

Shortsreport.com Geraadpleegd op 04-12-13, via,
http://www.shortsreport.com/#!Nike-delivers-football-story-via-short-films/cf8k/71C04CC7-944D-4298-A8AC-D93B1B14FDA8

Boys are heroes, girls are princesses.

Alles wat je in de media ziet is een representatie van iets anders. Zo heb je ook de representatie van mannen en vrouwen. Stereotypen worden hierbij veel gebruikt. De vrouw hoeft bijvoorbeeld alleen mooi te zijn, schoon te maken en wordt afgebeeld als sekssymbool. De mannen zijn vaak stoer en doen al het werk terwijl de vrouwen thuis blijven. Zo zijn er nog veel meer stereotypen die gebruikt worden waarbij de media een grote rol speelt. Denk aan reclame, films, tv en games. Maar hoe weet je wat echt of nep is? In hoeverre is alles wat wij zien een vastlegging van werkelijkheid? En hoe draagt de media hier aan bij?

In deze blog wil ik mij vooral gaan richten op het impact van het gebruik van stereotiepen op kleine meisjes en tieners. Het begint namelijk al bij de eerste Disney films, toen al werden er stereotiepen toegepast die meisjes (soms onbewust) overnemen. Meisjes willen Belle of Ariel zijn en jongens Alladin of Hercules. Maar wat zij zich niet beseffen is dat zij ook de rollen overnemen die zij in de tekenfilms spelen.

De boodschappen die bijvoorbeeld worden doorgegeven zijn dat meisjes mooi moeten zijn, moeten schoonmaken en dat jongens altijd de held zijn. Door op jonge leeftijd naar Disney te kijken willen meisjes ook prinses zijn, de media versterkt dit nog meer. Als je kijkt naar het speelgoed zie je dat bijna alles roze is en gebaseerd op dezelfde rollen die in de Disney films worden weergeven.

Kijk maar eens naar de reclames van Kid Kraft; http://www.youtube.com/results?search_query=kidkraft+commercials&page=1

Zonder het filmpje te laten beginnen zie je al dat alles met poppen, keukens enz. voor de meisjes zijn en alles met auto’s, bouwen enz. voor de jongens. Meisjes worden aangespoord om bijvoorbeeld barbiepoppen te kopen, en uiteindelijk willen zij er ook zo uitzien.

Barbiepoppen? Nee, echte (5-jarige) meisjes!

In “Toddlers en Tiara’s” zie je hoe in Amerika missverkiezingen gehouden worden voor kleine meisjes. Meisjes van vijf zien er uit als kleine dames met hakken en make-up. Ze worden geleerd dat je met mooi zijn kunt winnen, hoe mooier hoe beter. Door dit uit te zenden zien andere kleine meisjes dit en denken zij dat het normaal is om er zo uit te zien. De moeders van die meisjes zijn er vaak zelf mee opgegroeid en leren hun kind van jongs af aan dat mooi zijn belangrijk is.

De meiden groeien hiermee op en doen er alles aan om er mooi uit te zien. Want ook in films, series en shows worden deze stereotiepen gebruikt. Maar wat is mooi? En wanneer ben je mooi genoeg? In de media worden vrouwen zo onwerkelijk mooi en sexy gemaakt dat de meiden hier niet eens aan kunnen voldoen en onzeker worden. Want ze zien er niet uit als dat meisje uit die videoclip van 50 cent, dat meisje uit de film “Mean Girls” of de serie “Gossip Girl”, wat ze ook doen.

Nog een voorbeeld is Gossip Girl. Hier zie je het luxe leven van de verwende meisjes in ‘The Upper East Side’. Klasse en schoonheid is hier erg belangrijk en de meisjes die hiernaar kijken nemen dit over. Ze denken dat het normaal is zoveel luxe te hebben, zo ook dit meisje uit “My Super Sweet 16”:

Andere meiden die hiernaar kijken denken ook dat het normaal is zo verwend te zijn en gaan dit misschien ook eisen van hun ouders. Of ze worden jaloers en weer onzeker omdat zij dit niet hebben. Door al deze voorbeelden te laten zien wil ik dat jullie hierover gaan nadenken. Wat zijn de gevolgen als dit zo verder gaat? Denken jullie hier ook zo over of hebben jullie andere meningen? Ikzelf vind het een beetje beangstigend. In februari wordt mijn nichtje geboren en vraag mij dan af hoe zij zal worden beïnvloedt. Of wanneer ik misschien een dochter zal krijgen, hoe kan ik voorkomen dat zij ook onzeker wordt door alle media om haar heen? Wat kunnen wij eraan doen? De media kunnen wij niet veranderen, maar de content die daarin wordt weergeven misschien wel.

Izabella Groot
JDE-D04

Bronnen:

‘Representation: Media Stereotypes of Teens’ Geraadpleegd op 3 december 2013 via: http://representation-media-stereotypes-of-teens.wikispaces.com/

‘Media Representation | Media in Minutes | Episode 7’ Geraadpleegd op 3 december 2013 via: http://www.youtube.com/watch?v=fOecpti7Qf8

‘Female Stereotypes in Disney Films’ Geraadpleegd op 4 december 2013 via: http://www.youtube.com/watch?v=-57zKcmrT6M

‘Gender Roles in Disney Films’ Geraadpleegd op 4 december 2013 via: http://filmandmedia12.wikispaces.com/Gender+Roles+and+Stereotypes+Found+in+Disney+Films

‘Kidcraft Commercials’ Geraadpleegd op 4 december 2013 via: http://www.youtube.com/results?search_query=kidkraft+commercials&page=1

‘Kleuterdiva’s in Toddlers & Tiaras’ door Danielle. Geraadpleegd op 4 december 2013 via: http://www.scriptgirl.nl/2011/06/kleuter-divas-in-toddlers-tiaras/

Intertekstualiteit in de alternatieve hiphop

In dit artikel zal ik voornamelijk gaan inzoomen op een paar artiesten binnen het subgenre alternatieve hiphop. Hierbij zal ik toelichten hoe zij gebruik maken van intertekstualiteit en dit toepassen op mijn hoofdvraag en deelvragen. Zoals al besproken bevatten intertekstuele teksten literaire echo’s van andere teksten in allerlei vormen. Dit geldt niet alleen voor de literaire stukken van schrijvers, maar ook voor audiovisuele werken. We gaan in op de kunst van het dichten, anders gezegd de artiesten met achterliggende betekenissen in hun teksten.

Als voorbeeld neem ik de tekst van Kanye West, een artiest die bij het merendeel van onze generatie bekend zal zijn.

(http://rapgenius.com/Kanye-west-all-falls-down-lyrics)

[Hook: Syleena Johnson]
Oh when it all, it all falls down
I’m telling you all, it all falls down
 Oh when it all, it all falls down
I’m telling you all, it all falls down.

Ik heb dit stuk tekst gepakt omdat het een hele achteriggende betekenis heeft, het verwijst ook naar het egoïsme van de mens. In dit liedje wordt gezegd dat iedereen onzeker is en bijna niemand zeker weet hoe de toekomst eruit gaat zien en wat ze willen worden. Zelfs degene die bijvoorbeeld advocaten of dokter wilden worden waren heel zeker van hun zaak, of ze zijn gepusht door hun ouders. Niemand is compleet zeker van zijn of haar zaakje, mensen eindigen allemaal hetzelfde, werkende. De onverschilligheid van mensen leidt tot materialisme, ze willen steeds meer en geven alleen nog maar om geld en bezit.

Kanye gaat ook in op racisme. Hij maakt duidelijk dat de mens egoïstisch geaard is en dat de enige manier waarop mensen andere mensen als gelijke zien door middel van materialisme is. Mensen herleiden de werkelijkheid tot materie. Hij beschrijft ook een van de oorzaken van racisme, namelijk dat bij het merendeel volledige gelijkheid over bezit gaat.

Kanye West is een van de drie artiesten waar ik mijn onderzoek mee wil gaan onderbouwen. Ik zal ook vaker voorbeelden gaan gebruiken van teksten van deze artiest, niet alleen om de achterliggende betekenissen maar ook om de originaliteit en de vele verwijzingen in het merendeel van zijn liedjes.

Verder wil ik me ook verdiepen in de teksten en verwijzingen van Kendrick Lamar. Kendrick is een interessante artiest die ik al een hele tijd volg. Hij wordt gezien als een dichter. Hetzelfde geldt voor Kid Cudi. Diatom zou ik mijn onderzoek ook uit willen breiden door ook onderzoek te doen naar deze artiest en zijn intertekstuele verwijzingen.

Ik zal ook twee voorbeelden geven van verschillende artiesten. Allereerst Kendrick, Kendrick Lamar Duckworth is een 26-jarige rapper afkomstig uit Compton, één van de gevaarlijkste wijken van Los Angeles: Compton. In 2012 heeft hij zijn album Good Kid, M.A.A.D. city uitgebracht. Good kid, omdat hij de enige in zijn wijk was die nog een vader had en hem onder controle hield. Hij groeide op in een gevaarlijke stad (mad city). Vandaar de naam van het album. De intro van het nummer M.A.A.D. city:

 

If Pirus and Crips all got along
They’d probably gun me down by the end of this song
Seem like the whole city go against me
Every time I’m in the street I hear (gunshots) [Intro/Bridge]

Met Pirus en Crips bedoelt hij de twee meest rivalerende gangs uit de Vernigde Staten, namelijk de bloods en the crips. In de eerste twee zinnen zegt hij dat hij waarschijnlijk neergeschoten na het liedje omdat hij dingen noemt waar beide gangs helemaal niet van gediend zijn. Hij verwijst hier naar het gang leven in Compton.  Seem like the whole city go against city. Hij zegt dus omdat hij zich niet bij één van deze twee gang aansluit de hele stad zich tegen hem keert. Elke keer als hij door de straten loopt hoort hij shoten.

Ik heb dit voorbeeld genomen, omdat Kendrick zijn verleden erbij betrekt en de huidige situatie beschrijft, en dat in 4 zinnen. Hij verwijst duidelijk naar de haat en de rivaliteit tussen deze twee gangs, ook dat ze snel geprikkeld zijn. Omdat hij alleen door dit liedje neergeschoten zou kunnen worden volgens hem.

Mijn laatste voorbeeld is van Kid Cudi. De song Justy what I am gaat over religieuze keuzes van hem en overwegingen van zijn levensstijl. Drugs spelen hierin een belangrijke rol. Een klein stukje: “I’m just what you made, God”. Hij communiceert hier met een hogere macht en vraagt zich af waarom God iets zou maken dat niet perfect is. Zo filosofeert hij over perfectie en verwijst hij naar filosofen.

Hoe is hiphop nou ontstaan? Hiphop is eigenlijk een culturele beweging, maar vooral bekend als muziekstijl. De oorsprong ligt in de jaren zeventig in New York, iets specifieker: in The Bronx. Er werden zogenaamde ‘block parties’ gehouden. Dj’s mixten 2 of dezelfde funk of electro-plaat door elkaar. Hierdoor ontstaat er een nieuw nummer, waar de dj nog overheen scratcht. De Master of Ceremonies (MC) praat hier overheen op een rijmachtige manier en zo is de hele hiphop scène ontstaan.

Internetbronnen:

http://www.filosofie.nl/nl/artikel/3261/religie-is-een-vorm-van-morele-perfectie.html

geraadpleegd 4-12-‘13

http://rapgenius.com/Kid-cudi-just-what-i-am-lyrics

geraadpleegd 4-12-‘13

http://rapgenius.com/Kendrick-lamar-maad-city-lyrics

geraadpleegd 4-12-‘13

http://rapgenius.com/Kanye-west-all-falls-down-lyrics

geraadpleegd 4-12-‘13

http://allhiphop.com

geraadpleegd 4-12-‘13

Boeken:

http://books.google.nl/books?id=dywEAAAAMBAJ&pg=PA66&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

geraadpleegd 4-12-‘13

Iets tegenspreken

Zero Dark Thirty en Manhunt, films over dezelfde gebeurtenis. De zoektocht naar de leider van Al Qaida Osama bin Laden, verantwoordelijk voor de aanslagen op 9/11. Beide films gaan in op verschillende zaken voorafgaand aan de uiteindelijke dood van Osama bin Laden. Zero Dark Thirty is een speelfilm, Manhunt een documentaire. De films verschillen. Wat is waar?

Manhunt is deels archiefbeeld, deels reconstructie en deels interviews. De interviews worden gehouden met onder andere betrokkenen bij de zoektocht naar Bin Laden. Zij gaan in op de ups en downs, de cruciale ‘dots’ en hoe deze bij elkaar kwamen. Een grote down in het verhaal is bijvoorbeeld de zelfmoordaanslag op een Amerikaanse legerbasis in Afganistan. Hierbij komt Jessica, één van de analisten in het team van de CIA, om het leven. Een onderdeel van het verhaal dat in Zero Dark Thirty ook duidelijk in beeld gebracht wordt. Echter, ook een van de punten in de speelfim waar kritiek op gegeven is door andere leden van het team, Nada Bakos en Cynthia Storer. Twee dames die we ook terugzien in de documentaire.  Zij vinden dat Jessica (die in het echt Jennifer heette) niet representatief neergezet wordt. Dit geldt overigens voor alle personages in de speelfilm, vindt Bakos. Ze zijn te hard, te weinig emotioneel. In verhouding tot wat we zien in de documentaire klopt dit wel, maar in het personage van Maya in de speelfilm zien we wel degelijk een verandering plaatsvinden naar aanleiding van gebeurtenissen. Na de dood van Jessica vergeet ze alles behalve haar werk: het vinden van de mensen die dit gedaan hebben. Bij Maya zijn overigens ook vraagtekens. Wie is zij? Bakos, die pas in 2001 bij de CIA kwam, lijkt een goede kandidaat. Zelf zegt Bakos dat ze zichzelf en vrouwelijke collega’s in Maya terugziet. De makers van de speelfilm laten niets los en hebben het over iemand of meerdere iemanden die nog werkzaam zijn bij de CIA waarvan de naam niet genoemd mag worden. De dames van de CIA hebben verder nog kritiek op de mate waarin het gebruik van geweld tijdens verhoringen uitvergroot wordt in de speelfilm. Apart, want in de documentaire gaat het hier ook over. Hierin gaan de geinterviewde personen in een soort verdedigende vorm in op het gebruik van geweld. ‘We hadden geen keus’, ‘de opties waren op’. Dus het gebeurde wel, maar de speelfilm mag het niet goedkeurend weergeven. Terwijl het in de documentaire door de betrokkenen in zekere zin goedgekeurd wordt.

Zoals je ziet, een tal van onduidelijkheden die het moeilijk maken de inhoud van beide films te beoordelen op representatie. Om tot een volledig beeld te komen zal ik nog naar veel meer aspecten moeten kijken. Wish me luck…

N.A. (2013) Has the CIA agent who helped track down Osama bin Laden been unmasked by a new HBO documentary? Geraadpleegd op 4-12-2013 via http://www.dailymail.co.uk/news/article-2266671/Has-CIA-agent-helped-track-Osama-bin-Laden-unmasked-new-HBO-documentary.html

Bakos, N. (2013). How True is Zero Dark Thirty? A Former Operative Weighs In. Geraadpleegd op 4-12-2013 via http://www.psmag.com/legal-affairs/how-true-is-zero-dark-thirty-a-former-operative-weighs-in-51659/

Deze blogpost is geschreven voor een fictieve blog, bij gebrek aan het vinden van een geschikt blog over documentaires.

Wat houdt zich nog meer schuil in Pretty Little Liars? – Artikel

Als platform heb ik imdB.com gekozen. Dit platform lijkt mij geschikt voor mijn artikel omdat op deze site alles wordt besproken met betrekking tot films, series, celebrity’s etc. Ik heb dingen onderzocht die over Pretty Little Liars zijn geschreven op deze site en heb gemerkt dat de bloggers en lezers alles te weten willen komen over de karakters, de set, het script en nog veel meer.

 Het verhaal

Pretty Little Liars is één van de beroemdste series van deze tijd. In de top 50 beste series all around kwam deze serie binnen op nummer 33.

De serie gaat over 4 vriendinnen Aria, Spencer, Emily en Hanna die contact verliezen nadat hun vijfde vriendin, Alison, wordt vermist. Een jaar later krijgen ze te horen dat het lichaam van hun vriendin Alison is gevonden en de zoektocht wordt beëindigd. Maar het echte verhaal begint hier pas, de 4 meiden krijgen te maken met een stalker die zichzelf “A” noemt. Deze mysterieuze A valt ze lastig op ieder te bedenken manier. Ze komen erachter dat “A” het al die tijd al op hun dode vriendin heeft gemunt. Langzaam krijgen ze het idee dat Alison helemaal niet dood is en ondergedoken is voor “A”.

Production Design

Binnen de serie Pretty Little Liars zijn er duidelijk 4 hoofdpersonen aan te wijzen, namelijk Spencer, Aria, Hanna en Emily. Deze 4 meiden zijn totaal verschillend maar vertonen toch ook grote gelijkenissen, waardoor ze het in de serie vrij weinig oneens zijn met elkaar.

Je maakt kennis met de karakters door de manier waarop ze handelen, wat ze zeggen en hun houding. Maar hoe zit dat met de set, de kleding en de visagie? Alles rondom de meiden moet perfect afgestemd zijn met de karakters. Hier heeft prodction designer Rachel Kamerman dan ook een behoorlijke kluif aan gehad. Zij is de vrouw achter het production design van Pretty Little Liars, die de karakters zo goed mogelijk heeft proberen neer te zetten.

Het production design binnen Pretty Little Liars is heel belangerijk. De sfeer van de serie is mysterieus en spannend en het production design moet hier op zijn afgestemd. Zo is het vaak heel donker in de serie, sluipen de meiden door donkere stille gangen, dragen ze donkere kleding en gaan ze meestal ’s nachts in stille, verlaten dorpen op jacht naar “A”.

De set draagt bij aan de beleving. Je leeft veel meer met de karakters mee als je ze ook echt leert kennen. Een persoon zoals Spencer, die heel opgeruimd, slim, en rijk is, woont dan ook in een heel groot huis waarin af te lezen is dat ze oud geld bezit. Ook is haar kamer perfect geordend, en wordt de meeste nadruk gelegd op haar bureau, boeken en trofeeën.

Aria doet zich voor als de creatieve van de 4 meiden. Ze houdt van schrijven, lezen en knutselen. Ook wordt ze in het production design neergezet als een creatief type. Haar outfits zijn anders dan als normaal beschouwd zou worden. Als de vier meiden naast elkaar zou zetten, zou Aria waarschijnlijk het meeste opvallen. Ze heeft een vriend die eveneens haar professor is. Hij is nog jong en net zo creatief als zij. Beide plekken waar zij wonen zijn dan ook niet al te geordend, overal zijn notitie blokken, pennen, gedichtenbundels etc te vinden.

Hanna woont alleen met haar moeder. Haar moeder verdiende ooit veel geld maar ze zitten nu diep in de schulden. Ze wonen in een groot klassiek huis, maar ze hebben nooit veel in huis. Zo zie je dat als Hanna een kast open trekt, er meestal maar 1 pak koekjes of iets anders te vinden is. Ze moeten bezuinigen en dit zie je ook terug in het production design.

Emily is de sportieveling van de vier en eveneens het meest bescheiden. Ze is vaak sportief gekleed aangezien je haar vaak ziet joggen of zwemmen. Ook zal ze niet veel opvallen, in tegenstelling tot Aria of Spencer heeft ze niet echt een opvallende eigen stijl.

Er zijn dus veel verschillen te herkennen tussen de karakters met betrekking op het production design. Alles is precies afgestemd op het karakter van de personages en dit draagt ontzettend mee aan de beleving van de serie.

Internet

• geraadpleegd op 27 november 2013 via http://pretty-little-liars.wikia.com/wiki/Spencer’s_House_and_the_Barn
• Official Pretty Little Liars site. Geraadpleegd op 27 november 2013 via http://prettylittleliars.alloyentertainment.com
• Rachel Kamerman Official site. Geraadpleegd op 27 november 2013 via http://www.rachelkamerman.com
• HOOKEDONHOUSES (2012). Geraadpleegd op 27 november 2013 via http://hookedonhouses.net/2012/01/23/four-pretty-houses-on-pretty-little-liars/
• IMDb. Geraadpleegd op 27 november 2013 via http://www.imdb.com/name/nm1088871/
• Nederlandse Film Academie. Geraadpleegd op 27 november 2013 via http://www.ahk.nl/filmacademie/opleidingen/production-design/

 Dvd

• Pretty Little Liars. Geraadpleegd gedurende het jaar 2013.

Short movies

http://www.shortoftheweek.com/

In short movies zitten vaak veel clichés, maar welke clichés zitten er in en hoe worden die vorm gegeven om dat gevoel over te brengen? Ik ga bekijken door middel van verschillende short movies.

De meest voorkomende cliches zijn:

1. De film beginnen met een alarm klok
2. Een pistool gebruiken voor dramatisch effect
3. De dramatische gebeurtenis was maar een droom
4. Een belangrijk persoon word aangereden
5. Van zwart-wit naar kleur omdat het beter gaat
6. Zwart-wit voor dramatisch effect
7. De hoofdpersoon kijkt naar zich zelf in de spiegel
8. Liefdes verhaal, eerst goed dan slecht dan weer helemaal goed
9. Hoofdpersoon drinkt veel

Cliches in short movies komen vooral voor in amateur short movies, maar ook in profecionele short movies komen cliches voor.

We beginnen met short movies over pesten en jezelf zijn.

In deze short zit een scene, waarbij je een meisje door een veld ziet lopen met haar handen door het te hoge gras ziet gaan. De helft van haar lichaam is maar zichtbaar en de zon schijnt, doordat je haar alleen ziet in zo een grote omgeving laat dit eenzaamheid zien. Ook zit er een scene in dat het meisje depressief in het raam zit en naar buiten kijkt waar ze andere mensen plezier ziet hebben, dit deel is zwart-wit om ook weer die depressiviteit weer te geven. Dan komt er een scene dat je op de voor grond een lege schommel ziet bewegen, dit geeft de eenzaamheid van het meisje weer. Ook zie je veel ingezoomde voeten die door het boslopen. En je eindigt met zelfmoord.

Weer een short over pesten. Het begint met een jongen alleen bij een tafel en hij kijkt naar hoe andere mensen plezier hebben. De jongen word als laatst gekozen bij gym, om aan te geven hoe ongewild hij is. Ook hier loopt hij door een grasveld en gaat hij met zijn hand door het hoge gras. Hij krijgt een briefje met daarop lozer, wat in veel short movies word gedaan. En weer word er geëindigd met een zelfmoord.

In de dramatische shorts is pesten of mishandeling een vaak gebruikt onderwerp. Met deze filmpjes willen ze een boodschap overbrengen, zoals bijvoorbeeld bij deze fimpjes. Ze willen laten zien dat pesten grote consequenties heeft. Maar doordat er veel van dit soort filmpjes gemaakt worden, komen er al snel clichés in voor.

Liefdes short movies

Een jongen ontmoet een meisje op een bankje, hij probeert tegen haar te praten maar zij reageert eerst niet. De volgende dag komen ze elkaar weer tegen op het bankje. Ze communiceren via plaknotities.. Hij komt er achter dat ze doof is en dat dan vind hij haar als nog mooi.

 

Een jongen en een meisje komen elkaar tegen op een bankje. Hij denkt dat ze haar niet hoort, maar dan komt hij er achter dat ze doof is. Ze communiceren door in een  notitie boekje te schrijven. Dit gaat zo door, dan ziet hij een andere jongen bij haar zitten en hij denkt dat ze een vriend heeft. En uiteindelijk maken ze het goed. En wil hij haar als nog ook al is ze doof.

Het begint hier al met het cliché van het filmpje laten beginnen met een wekker, dat loopt over in een man die na denkt met zn hoofd naar beneden gebogen op de bedrand zit. Wat laat zien dat hij niet blij is met zijn leven zo als het nu is. Dan krijgt hij een plak notitie op zijn raam geplakt, en zo communiceert het meisje met hem.  Ook nu vind hij het niet erg dat het meisje doof is, als nog is ze mooi en perfect voor hem.

Dus zoals je ziet heeft het laatste verhaal het eeuwige liefdes verhaal, door het eerst goed te laten gaan, dan minder goed en dan ineens komt alles weer goed. In allebij de verhalen wil de man haar nog ook al is ze niet perfect. De jongen word dus perfect neergezet, als een prins op het witte paard.

Bronnen:

Short movie clichés (2013) 72 film fest . Geraadpleegd op 04-12-13  via

http://www.youtube.com/watch?v=R7iBnG1svCE

Cliché, 2013. Geraadpleegd op 27-11-13 via

http://clichesite.com/content.asp?which=tip+2024

Artikel Narrativiteit

Hoofdvraag
Hoe zorgen de reclamemakers van de Centraal Beheer Achmea commercials, door middel van narrativiteit voor dat hun commercials interessant zijn/blijven?

Platform
Naar aanleiding van mijn hoofdvraag heb ik ervoor gekozen om mijn artikel op een blog over reclames te posten. Hierbij ben ik op zoek gegaan naar een geschikte blog die ook aansluit op mijn deelvragen. Uiteindelijk ben ik op http://reclamewereld.blog.nl/ gekomen. Deze blog behandelt verschillende reclames in het kort, en laat vooral de meest bijzondere reclames zien.  

Artikel
Zit je net lekker in je serie, komt er weer een reclameblok van minstens vijf minuten. Nou ja, dan maar even een rondje door het huis rennen om de tijd te doden. Maar uiteindelijk ontkom je er gewoon niet aan. Niet alleen op televisie is veel reclame te zien, eigenlijk overal waar je kijkt zie je wel een advertentie. Toch blijven sommige reclames wel echt goed hangen, maar hoe komt het nou dat sommige reclames er echt uitspringen?

Reclame is ervoor bedoeld om te kunnen communiceren met de consumenten. Het is daarom ook belangrijk dat je deze consumenten op de juiste manier bereikt. Hierbij is het belangrijk om goed onderzoek te doen naar de doelgroep, het product, maar ook naar het bedrijf zelf. Het vertellen van een verhaal binnen een reclame is een manier om de consument te bereiken. Het is van belang dat de consument wordt geraakt door de reclame, of zich er juist mee kan identificeren. Op deze manier blijft een reclame beter hangen, en zal het ook de aandacht beter trekken. Het vertellen van een verhaal wordt binnen de reclamewereld ook wel narrativiteit genoemd.

De reclames van Centraal Beheer Achmea, met als bekende slogan ‘Even Apeldoorn bellen’, zijn een goed voorbeeld als je het hebt over narrativiteit. De reclames bevatten meestal toch wel hilarische gebeurtenissen. De personen in de reclames hebben eigenlijk altijd wel pech, het zijn echte pechvogels. En ja, je moet je eigenlijk wel tegen alles verzekeren, want stel je voor dat jou zoiets overkomt. De reclames proberen niet alleen een duidelijk verhaal te vertellen, ze zoeken soms ook een soort van grens op. Zo zijn er al verschillende reclames geweest die uiteindelijk niet op televisie zijn verschenen, omdat ze anders voor te veel ophef zouden zorgen. Een voorbeeld hiervan is de reclame over Adam en Eva, waarin geloof en homoseksualiteit een grote rol spelen. Nou lijken deze twee begrippen sowieso al niet altijd even goed bij elkaar te passen, toch worden ze in deze reclame samengevoegd. Het verhaal speelt zich af in ‘het paradijs’. Eva is grondig op zoek naar ware liefde. Dan komt ze Adam tegen, maar hij blijkt niet haar ware liefde te zijn, hij is hartstikke homo.

http://www.youtube.com/watch?v=rU30H0rkymY

Achteraf heeft Achmea wel toegegeven dat de reclame misschien wel een beetje te ver ging, maar het verhaal is wel duidelijk en op een humoristische manier gebracht. Eigenlijk kent (bijna) iedereen in Nederland het scheppingsverhaal wel. Door dit bekende aspect samen te voegen met humor, creëren ze eigenlijk een hele aantrekkelijke reclame. Nou wordt deze reclame niet door iedereen gewaardeerd, maar ook de andere reclames staan bekend om het hoge niveau. Zo zijn de reclames vaak genomineerd en zijn er ook al verschillende prijzen mee gewonnen, waaronder drie Gouden Loekies.

Ja ja, de reclames doen het dus goed bij de consument, maar het is natuurlijk lastig om dat hoge niveau steeds maar weer te bereiken. Maar toch komen ze steeds weer aardig in de buurt. Ze hebben de lat eigenlijk steeds hoger gelegd, de consumenten gaan zo wel heel veel verwachten van de reclames. Aan de ene kant zorgt dit dus voor steeds weer een uitdaging, maar ja het kan ook negatief uitpakken. Stel een reclame voldoet een keer niet aan de hoge verwachtingen, de reclame is minder dan de andere reclame, nog steeds wel goed, maar niet ‘goed genoeg’. Ja hoor, de negatieve reacties vliegen in het rond. ‘Hmm, jammer, ik had er meer van verwacht!’, is dan het resultaat. Centraal Beheer Achmea neemt eigenlijk wel een risico, maar komt daar eigenlijk altijd wel goed mee weg. De reclamemakers zoeken hun grenzen op en hebben hierdoor veel succes. Ik kan eigenlijk geen reclame van Centraal Beheer Achmea opnoemen die niemand kent.

Bronnen:
Boeken:

Edgar-Hunt, R., Marland, J., & Rawle, S. (2010).the language of film, Basics Film-Making
Switzerland: Ava Publishing SA.

Reynaert, I., Dijkerman, D. (2012) Basisboek crossmedia concepting,
Den Haag, Boom Lemma uitgevers

Internet:

‘Centraal Beheer Achmea reclame Adam en Eva’
Geraadpleegd op 3 december 2013 via: http://dakzoekje.nl/2008/06/centraal-beheer-reclame-adam-en-eva/

‘Gouden Loeki historie’
Geraadpleegd op 3 december 2013 via: http://www.welovereclame.nl/gouden-loeki/historie

‘Meer verzekerd dan je denkt’
Geraadpleegd op 3 december 2013 via: http://www.effie.nl/case/meer-verzekerd-dan-je-denkt?view=website

Twilight and New Moons Production Design

Via: http://www.virtueelplatform.nl

4 DEC 2013 – De Twilight saga is al jaren lang een van de meest populaire speelfilm reeksen. Er zijn duizenden fans die huilend hebben toegekeken hoe Bella verliefd werd op een vampier. De Twilight saga was al immens populair door de boeken, maar is nog veel populairder geworden door de speelfilms. De speelfilms hebben dat te danken aan hun fans, het goede acteerwerk, maar ook aan de production design.

 

Hoe zijn de production design en technologie tussen Twilight en New Moon (de tweede speelfilm) verandert?

Dit is een interessante vraag. Om te beginnen moeten we weten wat Production Design precies inhoudt. Production Design gaat in op het ontwerp van de productie, dat is dan ook de letterlijke vertaling. Hiermee wordt bedoeld het ontwerp van decor, kostuum, locaties en de special effects. Als de Production Designer dit allemaal goed aanpakt, worden de personages geloofwaardiger.

Niet in alle films werkt één bepaald iemand mee als‘Production Designer’. Production Designer is een redelijk nieuwe term, die nog niet altijd wordt gebruikt. Zodra dit het geval is, is er sprake van een ‘Art Director’ die deze taken op zich neemt. Desondanks is het niet compleet hetzelfde, maar is de Art Director wel degene die het dichtst bij de Production Designer zijn taken komt.

 

Wie zijn de Production Designers in de speelfilms ‘Twilight’ en ‘New Moon’?

Twilight is een geval van een speelfilm waar niemand de taak van Production Designer heeft gekregen. Wel waren er twee Art Directors. Dit waren Christopher Brown en Ian Phillips.

Christopher Brown is vanaf 1999 actief in het vak en heeft onder andere projecten op zijn naam staan als de televisieseries Mad Men (2007-2013) en Glee (2009).

Ian Phillips is vanaf 2003 actief in het vak. Hij heeft onder andere projecten op zijn naam staan als de televisieseries Parks and Recreation (2009-2013) en Bones (2007-2008).

In New Moon is wel een Production Designer ingezet. Dit was David Brisbin. David Brisbin heeft een arsenaal aan verschillende films waar hij de Production Designer voor heeft gespeeld. Voorbeelden hiervan zijn ‘Sinister’(2012), ‘The Day the Earth Stood Still’ (2008) en ‘Passengers’(2008).

De overeenkomst tussen Christopher Brown, Ian Phillips en David Brisbin is dat ze alle drie zowel Production Design projecten, als Art Director projecten op hun naam hebben staan.

Het verschil is echter dat Christopher Brown en Ian Phillips in Twilight zijn ingezet als Art Director, terwijl David Brisbin is ingezet als Production Designer. Doordat deze begrippen niet precies dezelfde definitie hebben, wordt het lastig om ze precies te gaan vergelijken.

Het vergelijken kan dus alleen op de vlakken waar de definities gelijk zijn aan elkaar.

 

 

Welke aspecten binnen de Production Design/Art Direction veranderen er in de speelfilms Twilight en New Moon?

Actrice Kristen Stewart heeft een natuurlijke, jongensachtige look in het begin van de speelfilms. De natuurlijke look blijft, maar op het moment dat ze verliefd wordt gaat ze zich vrouwelijker kleden. Haar kleding krijgt dan bloementjes patronen en ze draagt dan kleding dat wat strakker zit.

Het kleurenpallet dat voor het personage Bella wordt gebruikt bestaat vooral uit aardkleuren zoals bruin, donkerrood en groen. Naarmate Bella meer verliefd wordt op Edward, neemt ze zijn kleurenpallet een beetje over. Dit zijn kleuren zoals zilver, wit, grijs en zwart.

 

Naast kostuum is binnen Production Design locatie ook heel belangrijk. Een Production Designer is mede verantwoordelijk voor de perfecte locatie van een scène. Toen er bijvoorbeeld voor de film Twilight werd gekeken op het strand van La Push hoe het er hier uitziet, zagen ze dat er daar ook gesurfd wordt. In het boek komt surfen niet voor, maar het is wel een leuke bijkomstigheid. Samen met de script schrijfster hebben ze besloten om surfen toe te voegen aan de film.

 

Door goed te kijken, na te denken en vooral creatief te zijn, bedenkt een Production Designer de details binnen bijvoorbeeld speelfilms. Deze details maken de speelfilms interessant en werkend. Een acteur kan nog zo goed acteren, een camera man kan vanuit de perfecte hoek filmen, maar als dat niet op een boeiende locatie in het juiste kostuum gebeurd, raakt de speelfilm zijn charme kwijt.

Al bij al heeft een Production Designer/Art Director dus een belangrijke taak. Hij is voor een heleboel verantwoordelijk, maar kan ook nog zorgen voor aanpassingen. Production Design is een detail werk, waar meer achter zit dan mensen op het eerste oog zouden zeggen.

 

 

 

Bronnen:

• Hardwicke & Meyer, C. & S. (2009) Twilight: Director’s notebook. Van Goor.
• http://www.imdb.com/name/nm0109774/?ref_=ttfc_fc_cr18 geraadpleegd op di. 3 december 2013
• http://www.imdb.com/name/nm1321860/?ref_=ttfc_fc_cr16 geraadpleegd op di. 3 december 2013
• http://www.imdb.com/name/nm2214641/?ref_=ttfc_fc_cr17 geraadpleegd op di. 3 december 2013
• http://www.imdb.com/title/tt1099212/fullcredits geraadpleegd op di. 3 december 2013
• http://www.imdb.com/title/tt1259571/fullcredits geraadpleegd op di. 3 december 2013

 

 

Door:

Marli Klok

JDE-D04